موسیقی زیرزمینی و صدای اعتراض مردم

موسیقی زیرزمینی یا نامهای دیگر آن، underground music در اروپا یا counter culture (فرهنگ متقابل) در آمریکا می باشد. از سبکهای آن می توان به رپ، هیپ هاپ، رگه، راک، متال و.... اشاره کرد. در غرب به خاطر بی علاقگی به حضور در رسانه های جمعی و دیده نشدن در جمع،کسانی هستند که به این موسیقی روی می آورند. اما در ایران این گروه ها اجازه اجرای کنسرت و انتشار آثارشان را ندارند و به صورت غیر مجاز آهنگهای خود را ضبط و اکثراً از طریق اینترنت عرضه می کنند و برعکس غربیها دوست دارند که دیده شوند و به شهرت برسند و آثارشان را روی صحنه اجرا کنند مشکلی که این گروه ها برای اجرا در ایران دارند این است که وقتی کنسرت می گذارند، چون عده ای از هواخواهان می خواهند همان کارهایی را انجام دهند که در ماهواره می بینند و رفتارهای ناشایستی را بروز می دهند که ربطی به گروه ندارد، این گروه ها مجبور می شوند که برای کنترل این افراد ریتم آهنگ را آرام کنند یا با مخاطبان صحبت کنند یا زودتر آهنگ را به پایان برسانند تا مشکلی پیش نیاید. گاهی هم یک گزارش یا مصاحبه با این گروه ها توسط رسانه های خارجی باعث واکنش تند در داخل و سخت گیری بیشتر برای اجرای کنسرت می شود .

وزیر ارشاد اعلام کرد که به موجب قانونی که در مجلس به تصویب رسید با موسیقی زیرزمینی برخورد شدید انتظامی، اطلاعاتی و قضایی خواهد شد و در این راستا چندین استودیو که موسیقی زیرزمینی در آن ضبط می شد، پلمپ گشتند و چندین سایت فیلتر شدند و تعدادی از خوانندگان یا اعضای گروه بازداشت شدند .

علیرغم همه این تهدیدات تقریباً هر هفته یک گروه جدید و یک CD جدید از موسیقی زیرزمینی وارد جامعه می شود. در عین حال جامعه نیاز به گفتن حرفهای تازه دارد. مثلاً زمانی که CD خصوصی فردی در ایران پخش می شود و جنجال ایجاد میکند، خوانندگانی مانند اصفهانی یا افتخاری نمی توانند در این مورد ترانه ای بخوانند. زیرا این نوع مسائل مربوط به راک یا رپ می شود. مثل آهنگ« CD را بشکن» یاس ، که توانست مخاطب را به نابود کردن این CDها ترغیب کند .

گاهی، سبک موسیقی است که در ایران از طرف مقامات مورد نقد قرار می گیرد.. به نظر آنها این موسیقی، موسیقی سالمی برای جوانان نیست. خواننده ای که در همین زمینه مورد انتقاد قرار گرفت ،محسن نامجو، خواننده سبک تلفیقی است که سبک سنتی و عرفانی را با موسیقی بلوز و راک ترکیب کرده است. که او را با آهنگهای سیاسی و سبک نو و بدیعش بیشتر می شناسیم. به نظر مقامات، سبک نامجو در هیچ سبکی قابل تعریف نیست و سبک ابداعی او را در اشعار حافظ، مولوی، جامی و... توهین به شاعر و سنتهای ایرانی می دانند .

بدلیل ممنوعیتی که از طرف حکومت اعمال می شود و این گروه ها را به رسمیت نمی شناسد، موسیقی زیرزمینی پدید می آید. مثلاً موسیقی راک به این فرم است که معمولاً به مسائل اجتماعی جامعه اعتراض می کند، از این جهت مورد قبول مقاماتی مانند وزارت ارشاد نیست. درواقع موسیقی زیرزمینی مسائلی را بازگو می کند که خواننده و جامعه را آزار داده ولی مجبور به تحمیل و پذیرش آن است. و این موسیقی، اعتراض به این مقوله هاست و مسأله مجوز ندادن به این آهنگها نه تنها مانع توجه مردم به آنها نمی شود که انها را مشهورتر و کارهایشان را جذابتر می کند .

مردم همواره به دنبال ابزاری برای رساندن صدای اعتراضشان به گوش مسئولین هستند یا حتی ابزاری برای آگاه ساختن جامعه. مسئولینی که گمان می کنند می توانند جلوی این اعتراض را بگیرند و ان را حذف کنند، بدانند که دیگر کار از کار گذشته است.این موسیقی هرروزه طرفداران بیشتری را جلب می کند نه به آن دلیل که موسیقی سنتی جایگاهی برایشان ندارد، بلکه موسیقی زیرزمینی حرفهای دیگری را برای گفتن دارد و مشکلات اجتماع را به تصویر می کشد .

ازخوانندگان و گروه های موسیقی زیرزمینی در ایران می توان به اوهام، هیچ کس، یاس، زید بازی، سالومه، محسن نامجو و... اشاره کرد

گمشده در فضا از گروه راک ایرانی هیپرنوا