دیدار فراکسیون خط امام مجلس با میرحسین موسوی

فراکسیون خط امام مجلس، روز گذشته با میرحسین موسوی دیدار کردند. در ابتدای این دیدار علیرضا تابش نماینده خط امام مجلس گفت:

«سال گذشته ملت در دفاع از دستاوردهای انقلاب و با حضور پرشکوه در انتخابات سنگ تمام گذاشت اما متاسفانه پاسخ درخوری نشنید و حاکمیت معامله خوبی با ملت انجام نداد. متاسفانه این روزها در کشور چهره‌ای از امام بویژه در صدا و سیما ارائه و به تصویر در می آید که جفای بزرگی در حق ایشان است و با پخش گزینشی فرمایشان ایشان بدون اشاره به فراز و فرودهای آن و اینکه مربوط به چه زمان یا کدام اتفاق است این سئوال را برای نسل جوان ایجاد کرده است که این امامی که همه آنقدر از او تعریف می‌کنند این است؟»

پس از سخنان تابش میرحسین موسوی گفت:

«علی رغم حمایت موثری که امام راحل از دولت و اینجانب بعمل می آوردند، هیچ تصمیمی که مربوط به سرنوشت مردم بود را به تنهایی اتخاد نمی‌کردند و برای اتخاد تصمیم با کسانی که لازم بود مشورت می کردند و اصولا برای مشورت خود در اینگونه تصمیمات وظیفه‌ای شرعی و عقلی قائل بودند. برای نمونه خاطرم هست در آن زمان مسئله‌ای در مورد رفع برخی محدودیت‌ها برای انتقال برنج از شمال کشور به تهران و دیگر مناطق مطرح شده بود و دوستان مصر بودند که این محدودیت‌ها برداشته شود تا قیمت پائین بیاید. در جلسه سران قوا، دوستان به اجماع رسیدند که این محدودیت‌ها رفع شود اما من به دلایلی همچنان مخالف بودم .این مسئله به اطلاع حضرت امام رسید و به ایشان گفته شد که سران قوا موافق این تصمیم هستند اما موسوی مخالف است، امام هم در پاسخ گفتند هرچند که چشم من آب نمی‌خورد که قیمت ها کاهش یابد ولی آنچه تصمیم اکثریت است انجام شود. ایشان علی‌رغم منزلت بی‌نظیری که در بین مردم داشتند و همچنین اختیارات و توانایی‌هایی که بر اساس قانون و اقبال مردم به ایشان دارا بودند و نیز نگاه تیز و دقیق به مسائل، باز هم در مسائلی که به سرنوشت ملت مربوط می‌شد همواره مشورت با سران قوا و نخبگان در آن امر را در اولویت قرار می‌دادند و نظر شخصی یا یک گروه خاص را مبنا قرار نمی‌دادند. تشکیل جلسات سران قوا در آن زمان که هنوز مجمع تشخیص مصحلت وجود نداشت و سپس تشکیل مجمع تشخیص مصحلت نظام قبل از تثبیت آن به عنوان یکی از اصول قانون اساسی در بازنگری آن، ناشی از همین روحیه و تفکر امام بود.

یکی از دلایل کارآمد بودن نظام و عبور از بحران‌ها در آن زمان به این رویه و نیز ارتباطی که به طور مستقیم مردم با نظام و حاکمیت و رهبری داشتند بر می‌گشت. به اضافه اینکه تصمیمات هم عقلانی و با مشورت جمعی اتخاد می‌شد. در اواخر دوران عمر امام بودیم و دورنمای آینده برای من نیز این بود که تغییر و تحولاتی رخ خواهد داد و من دیگر نخواهم بود. بر اساس همین تحلیل هم نگرانی‌هایی درباره مشکلاتی که احتمالا بعد از تغییر و تحولات ممکن بود رخ دهد داشتم و یکی از آن ها ضرورت تامین کالاهای اساسی مورد نیاز کشور بود. لذا در یکی از جلسات سران قوا پیشنهاد اختصاص ارز برای خرید گندم و پرکردن سیلوها را مطرح کردم که مورد توجه آقایان هم بود و به اجماع رسیدیم. قرار شد نامه‌ای خدمت امام بنویسیم و ایشان را نیز در جریان موضوع قرار دهیم و از امام کسب تکلیف کنیم. نامه خدمت ایشان تقدیم شد و امام خمینی در پاسخ به این نامه نوشتند اگر نظر جمع آقایان موافق است برداشت شود.

علی‌رغم اینکه امام می‌توانستند این جمله را به این صورت ننویسند و صرفا موافقت خود را اعلام کنند ولی باز هم ایشان بر خرد جمعی تکیه داشتند و مایل بودند وبلکه اصرار داشتند این مسئله به عنوان یک اصل مطرح و مراعات شود. به طور کلی ایشان همواره این اصل را رعایت می‌کردند که تصمیمات هرچه بیشتر به سمت مسیرهایی برود که در آن از عقل جمعی و مجاری قانونی استفاده گردد و استثناءها کمتر شود.

اگر در این جریانات و حوادث بعد از انتخابات متناسب با این رویه و مشی امام به عقل جمعی رجوع می‌شد و این راه و منش امام که نگاهی وسیع به قضایا داشتند و تنها یک فرقه یا جناح را نمی‌دیدند عمل می‌شد شاهد این اتفاقات تلخ نبودیم.

یادم هست همواره در انتخابات‌ مجلس، وضعیت انتخابات اصفهان از حساسیت بالایی برخوردار بود و نتایج آن مورد توجه مسئولان بود. امام هم به هر حال یک انسان بودند که ممکن بود از یک تفکر بیشتر خوششان بیاید و از تفکر دیگری کمتر. در یکی از انتخابات‌های مجلس، هنگامی که نتایج اعلام ‌شد و من اسامی منتخبان اصفهان را به آگاهی ایشان رساندم ، امام خمینی با یک لبخندی فرمودند اصفهان را هم آنها بردند. که این برخورد بسیار خوب امام با این قضیه مورد توجه بسیاری از حاضران در آن جلسه قرار گرفت.

امام زمینه حضور همه جناح‌ها و سلائق را فراهم می‌کرد و مانع از حضور کسی نمی‌شد و این مردم بودند که با رای خود زمینه در مسئولیت قرار گرفتن یک گروه یا تفکر را فراهم می‌کردند.

این نوع تبلیغ ها - در صدا و سیما- در واقع ویران کردن پایه‌های نظام است، چرا که رفتار و دکترین امام را تخریب می‌کنند و این درست کاری است که رسانه‌های بیگانه هم انجام می‌دهند. یعنی هم متاسفانه صدا و سیمای ما و هم رسانه‌های ضدانقلاب فرازی از یک سخن امام را بدون اشاره به موقعیت تاریخی بیان آن سخن و با هدف القاء چهره و منشی خاص از امام مطرح می‌کنند که این موجب ترسیم چهره ای غیر واقعی از امام میگردد و برداشت و ذهنیتی ناقص و نادرست از امام را در مخاطبان بویژه نسل جوان ایجاد می کند. به نظر من رسانه های بیگانه و صدا وسیما دراین مورد دو تیغه یک قیچی هستند که به مخدوش کردن چهره نورانی امام راحل می پردازند.

اگر امام آنچنان که بود معرفی و شناسانده می‌شد مشروعیت نظام بیشتر می‌شد اما متاسفم که برخی از این ظرفیت بزرگ استفاده نمی‌کنند و برعکس ریشه‌های نظام را با این نوع تبلیغ مورد حمله و تخریب قرار می‌دهند.

حوادث و جریانات سال گذشته موجب بازگشت به این واقعیت شد که خوب است یکبار دیگر به گذشته نگاه شود و با مبنا قرار دادن عقل جمعی و الگو قرار دادن امام آنگونه که بود و نه آنگونه که توسط برخی رسانه‌ها معرفی می‌شود گذشته را جبران کرد.

http://www.peiknet.com/1389/12farvardin/17/page/31KhateEmam.htm[left]